Super Zaira, and the Magical Penguin - 9

MARAMI ang natuwa nang mabalitaan ng lahat na nagtagumpay si Super Zaira na sugpuin ang kasamaan ng tatlong bruhilda. Nabawasan din ang ilang krimen dahil natatakot na ang mga sindikato na gumawa ng masama dahil sa takot na baka basagin ni Super Zaira ang mga itlog nila. 

Mula sa TV, diaryo, radio o maging sa showbiz balita ay bukambibig ang pangalan ng Pinay super hero. Lahat gustong makita ang muling paglipad ni Super Zaira.

Napadaing si Andrew nang bumuhos ang malamig na tubig sa shower. Halos mangatog ang tuhod niya sa sobrang lamig ng tubig. “Shit! Sobrang lamig naman!” daing niya habang nagsasabon ng katawan.

Natigilan siya nang may biglang kumatok sa pinto ng banyo. “Z-zaira , ikaw ba yan?” tanong niya sa kumakatok.

“Kapag may kumatok ba si Zaira agad? Di ba pwedeng ako muna?” Napabuntung-hininga siya nang matuklasang si Noorell ang kumakatok sa pinto.

“A-ano ba kailangan mo? Naliligo ako,” kaswal na tugon niya rito. Sinigurado pa niya na naka-lock ang pinto bago ipinagpatuloy ang pagsho-shower.

“Pinaghanda kita ng breakfast. Fried egg with sausage,” wika nito. Bigla siyang nagutom sa sinabi nito pero buo na ang loob niya na di niya kakainin ang itlog nito. “Mahirap na baka ma-rape pa ako,” dugtong niya na may kasabay na tawa. Naalala niya kasi ang araw na pinatulog siya ng dalaga saka pinaglaruan ang natutulog niyang lonely bird.

Lumabas siya ng banyo na nakatapis lamang ng tuwalya. Agad naman siyang niyakap ni Noorell pero agad niya itong itinabig palayo sa kanya. “Can you please get away from me? Hindi ka ba nakakaunawa na hindi ikaw ang gusto ko?”

“At sino ang gusto mo, si Zaira?”

“Hindi!” Nagulat ito sa sagot niya. “Si Super Zaira,” dugtong niya na siyang nagpataas sa kilay nito.

“What? Yung super hero na nasa labas ang panty?”

“Yes!” agad na tugon niya rito.

“Alam mo kung mahilig ka sa babaeng nakalabas ang panty. Bakit di mo subukan ang umibig sa babaeng walang panty?” Napanganga siya nang bigla nitong iniangat ang palda nito.

Na-shock siya sa kanyang nakita. Kulang na lang lumuwa ang kanyang mga mata sa kanyang nakita. “Alam mo ingatan mo ‘yan baka magka-kuto,” sabi niya sabay talikod sa babae.

HALOS tumirik ang mga mata ni Noorell sa ginawa sa kanya ni Andrew. Lahat na yata nang pag-aakit ay ginawa na niya pero dedma pa rin ang karisma niya.

“Nakaka-inis naman!”  Kinuha niya ang tinidor saka kumuha ng itlog na inihanda niya para kay Gwapito. “A-ang alat!” wika niya sabay luwa ng itlog.

NASAKLOT naman ni Aling Sonia ang dibdib nang makasalubong si Andrew na nakatapis lamang ng tuwalya. Pumunta kasi ito sa likod ng bahay para kunin ang naka-sampay na brief.

“Naku, baka basa pa ang brief mo?”

“Oo nga medyo basa pa. Wala na kasi akong brief eh,” sagot ng binata habang tinitingnan ang brief kung pwede nang isuot.

“Kung gusto mo plantsahin ko na lang.”

“Hindi na po!”

“Sure ka? Mabasa basa pa yan,” tukoy niya sa brief na hawak nito.

“Hindi na po ako mag-bribrief.” Nasaklot niya ang kanyang bibig sa isinagot nito. Ilang saglit pa, umalis na ito sa kanyang harapan saka tumungo sa kuwarto nito.

“Kaya love na love ka ng anak ko kasi ang laki-laki. Aba, teka! Nasaan na kaya ang babaeng ‘yun?” tanong niya sa sarili habang inaayos ang ilang sinampay.

ABALA naman si Zaira sa paglalako ng itlog. Hindi na siya nagpaalam sa kanyang ina dahil pipigilan lamang siya nitong maglako sa palengke bagkus uutusan lang siya nitong maglaba ng mga damit. Isa pa, gusto niyang tumungo ng palengke para mabalitaan ang mga latest news ng mga tindera.

“Naku, Zaira! Salamat sa mga itlog mo. Heto ang bayad,” ani ng isang tindera habang iniaabot sa kanya ang bayad. “Alam mo natutuwa ako at lumabas na ang full video ng Thrilla sa MOA pero nabalitaan ko na nakatira na sa inyo ang babaeng nakalaban mo?”

“Opo! Prends na po kami!”

“Sure ka? Baka naman may motibo kaya umupa sa inyo. Hindi mo ba naiisip na ang yaman-yaman niya?” Binalot ng pagdududa ang isip niya. Kung tutuusin tama lahat ng mga nabanggit ng kausap niya. Alam niya kung ano ang motibo ni Noorell – si Gwapito.

Akma na siyang tatalikod nang makarinig siya ng isang sigaw. Isang matabang babae ang inagawan ng bag. Iyak ito nang iyak habang humihingi ng tulong. Hindi naman siya nag-aksaya ng oras dahil hinabol niya ang lalaking umagaw sa bag nito.

Nadulas ang lalaki kaya nagkaroon siya nang pagkakataon na mahuli ito. Isang tadyak sa itlog ang nagpaluhod dito. “O, lalaban ka? Naku, kuya wala pa akong powers sa lagay na ‘yan!” aniya sa lalaki na tila nagmamaka-awa sa kanya.

“Ito na!” sabi nito sabay abot sa kanya ng bag. Itinulak niya ito hanggang sa tumakbo itong paika-ika. Pagkakuha sa bag agad siyang tumalikod para ibinalik sa may-ari  ang nasabing bag.

Labis ang pasasalamat sa kanya ng matabang babae. Naroon kasi sa loob ng bag ang mga diet pills na gagamitin nito para maging slim and sexy. Mayamaya pa, nagpaalam na siya rito at taas noong naglakad na tila rumarampa sa isang beauty contest.

Laking gulat niya nang makasalubong si Jane. Agad siyang niyakap nito. “Bruha, wala pa akong pera,” agad niyang sabi rito.

“Loka! Di naman ako naniningil sa’yo. Na miss ka lang namin. Tagal nating di nagkita. Alam mo may good news ako sa’yo.” Lumaki ang kanyang mga mata sa sinabi nito. “Pwede ka nang bumalik sa trabaho mo. It means, police woman ka na ulit,” dugtong nito na siyang ikinatuwa niya.

“Talaga!” Niyakap niya ang kaibigan. Mayamaya, kumalas ito sa pagkakayakap niya. “O, bakit?”

“Nabalitaan mo ba si Super Zaira? Kapangalan mo pa! Sana mag-tandem sila ni Super SB,” masayang wika nito sa kanya.

Bigla siyang natahimik. Hindi niya alam kung sasabihin ba niya sa kaibigan ang isang lihim – na siya si Super Zaira.

Akma na siyang magsasalita nang biglang umulan kaya sumilong sila sa isang waiting shed. Minabuti na lamang niya na makipag-kwentuhan sa kaibigan hanggang mapagod ang ngalangala niya.

SINAMANTALA naman ni Noorell ang pagkakataon. Alam niyang nagkukulong sa kuwarto si Andrew kaya minabuti niyang mamalagi sa bahay nila Zaira. Tumungo siya sa kanyang kuwarto saka sumilip sa isang maliit na butas.

“Shit! Bakit may takip na?” Humiga siya sa kama saka nag-isip ng paraan kung paano paghihiwalayin ang dalawa. Bumangon siya saka tumungo sa kuwarto ni Andrew. Kumatok siya subalit walang nagbubukas ng pinto.

“Nandito ako. A-ano ba kailangan mo?” Nagulat siya nang magsalita si Andrew na may hawak na kutsilyo. Nasa kanang kaliwang kamay naman nito ang isang hilaw na mangga.

“Gusto kitang makausap,” sagot niya rito.

“Ilang beses ko bang sasabihin na hindi ikaw ang mahal ko. Tapos na tayo. Di ba ikaw ang nagloko? Sinira mo lang ang tiwala ko sa’yo.”

Natahimik siya sa sinabi nito. Ilang saglit pa, pumasok na ito sa loob ng kuwarto saka malakas na ibinalibag ang pinto. “Aalis ako pero babalik ako para bawiin ka,” aniya habang kinukuyom ang kanyang mga palad.

LAKING gulat ni Zaira nang makauwi ng bahay. Kagagaling lamang nila ni Jane sa isang lugawan kung saan nilibre siya ng huli. Ang buong akala niya maaabutan na naman niya si Noorell na nagbabasa ng pocketbook sa kusina.

“Himala! Nasaan na ang babaeng ‘yun?” Napatingin siya sa kuwarto ni Andrew saka nakiramdam. “May pusa kaya sa loob ng kuwarto?”

“Umalis na si Noorell kaya maghanap ka na ng trabaho para magkapera na tayo,” biglang sabi ng nanay niya na kanina pa pala nakatingin sa kanya.

“What? Umalis?”

“Oo, umalis kanina na parang namatayan. Kaya ikaw, maghanap ka na ng trabaho para may dagdag income tayo. Ano ka ba? Magtitinda na lang ng itlog? Aba, sayang ang ginastos ko sa pag-aaral mo,” lintanyang sabi nito sa kanya.

“Naku, may good news ako kasi babalik na ako sa work ko,” masayang balita niya sa nanay niya. Napanganga ito saka agad siyang niyakap na tila natutuwa sa kanya.

“ Ganun ba? O, sige na kumain ka na. Pinagluto kita ng itlog,” tugon nito sabay beso-beso sa kanya. “Alam mo ang swerte-swerte ko dahil nagkaroon ako ng anak na katulad mo,” dugtong nito bago lumabas ng bahay.

“Plastic,” aniya sa sarili nang makalayo na ang nanay niya. Tumalikod siya saka tumungo sa kusina. Kinuha ang tinidor saka binate ang itlog. “Pinagluto daw?” aniya habang nagbabate ng itlog.

Isasalang na sana niya ang kawali sa kalan nang mahagip ng paningin niya ang isang itlog na may nakaguhit na isang smiley face. Napangiti siya saka kinuha iyon. “Ang cute naman!”

“Syempre, kasing cute ng mahal ko.” Nilingon niya ang pinagmulan ng tinig hanggang matanaw niya si Gwapito na palapit sa kinatatayuan niya.

“Ikaw pala! Umalis na pala si Noorell.”

“Talaga? Siguro nasaktan sa sinabi ko kanina,” tugon nito sa kanya.

“Nasaktan? Bakit, ano ba sinabi mo sa kanya?”

“Na ikaw ang mahal ko,” agad na tugon nito saka hinawakan ang kanang kamay niya. “Zaira, mahal kita.” Hinila nito ang kanang kamay niya saka itinapat sa puso nito. “Ikaw lang ang nagpapatibok ng puso ko.”

“Asus! Saan mo naman nakuha ang dialogue na ‘yan?”

“Di ako nagbibiro! Mahal talaga kita.”

“Bakit mo ko mahal?”

“Bakit ayaw mo ba?”

“Gusto! Kaya lang di pa ako ready pumasok sa isang relationship. Pag-iisipan ko pa ha.” Tumalikod siya saka agad na pumasok sa kanyang kuwarto. Pakiramdam niya tila may kumikiliti sa berhen niyang katawan.

“Ang arte-arte mo!” biglang sambit ng penguin na kasusulpot  lamang sa loob ng kanyang kuwarto. “Kung mahal mo siya sabihin mo na para maging happy na ang lovelife mo.”

“Tse! Alam mo ikaw pumapasok ka na naman sa eksena. Kung love niya ako handa siyang maghintay kung kailan ako ready. Get’s mo?”

“Ilang beses mo na ‘yan sinabi. Ito lang ang masasabi ko. Kung di mo sasabihin kay Gwapito ang tunay mong nararamdaman ay hindi na niya iyon malalaman pa.”

“Ganun?”

“Oo! Dahil tapos na ang mission mo sa kabanatang ito!”

“Ganun? A-anong ibig mong sabihin?”

“Magpapahinga ka muna sa pagiging super hero mo. Babalik ang ikot ng oras kung saan babalik ka sa normal mong buhay. Pansamantala mong makakalimutan na ikaw si Super Zaira. Ibig sabihin, babalik ang oras sa panahong hindi pa dumadating ang mga kampon ng mga bruhilda.”

“Sa panahong di ko pa nakikilala si Gwapito?”

“Tumpak! At panahon lang din ang makakapagsabi kung muli kayong pagtatagpuin ng kapalaran. Malay mo, maiba ang ikot ng kapalaran mo. Hindi siya tumira dito sa bahay n’yo.”

Bigla siyang nalungkot sa sinabi nito sa kanya. Nag-enjoy siya sa pagiging super hero niya, nag-enjoy siya dahil nakilala niya ang magical penguin, nag-enjoy siya dahil nagkaroon siya ng lovelife.

“Ibig bang sabihin, di na kita makikita? Malulungkot ako,” maiyak-iyak na wika niya habang hinihimas ang buntot ng penguin.Lumuha ang pasaway na penguin. Hinalikan nito ang hinlalaki niya saka niyakap nang mahigpit.

“Nalulungkot ako,” saad nito habang nagpupunas ng luha. “Pero, kapalaran lang ang magsasabi kung ano ang susunod na mangyayari. Ang alam ko lang babalik sa dati ang lahat kung saan isa kang normal na tao,” sabi ng penguin habang lumuluha.

“Kung babalik sa normal ang lahat sana pagbigyan mo ako sa kahilingan ko. Pero bago ang lahat, gusto kong magpasalamat sa’yo kasi dumating ka sa buhay ko.” Lumapit siya sa penguin saka ibinulong niya ang kanyang kahilingan.

BIGLANG natigilan si Andrew nang makirinig siya nang mahinang pagsabog sa likod ng bahay. Itinigil muna niya ang pagsusulat ng article tungkol sa pagkakaligtas sa kanya ni Super Zaira. Lumabas siya ng kuwarto para tukuyin ang pinagmulan ng ingay. Nang makalabas, halos mapatalon siya sa tuwa nang makita si Super Zaira. Nakangiti ito sa kanya habang inaayos ang golden panty nito.

“O, ano pang hinihintay mo? Sakay na!” Lumapit siya rito saka humawak sa magkabilang balikat nito. Nakatalikod  na sa kanya ang super hero kaya sumakay siya sa likuran nito. Nasa pagitan ng kanyang mga hita ang maliit nitong baywang.

Itinaas niya ang dalawang kamay saka sumigaw ng ubod lakas. O, kay sarap sa pakiramdam habang lumilipad. Pakiramdam niya isa siyang ibon na malayang lumilipad sa kalangitan. Ilang saglit pa, muling bumalik ang kanyang mga kamay sa magkabilang balikat nito.

I can live, I can love
I can reach the heavens above
I can right what is wrong
I can sing just any song

TUMAYO si Super Zaira hanggang lumipad siya nang nakatayo. Humarap siya sa lalaki na mahigpit na nakakapit sa kanya. Mayamaya pa, hinimas niya ang maamo nitong mukha.

“Kung panaginip lang ito, gusto ko lang sabihin sa’yo na pinasaya mo ako. Andrew, mahal na mahal kita.” Nakita niya sa mga mata ng lalaki ang labis na pagkagulat. Bumawi ito nang tingin sa kanya.

“I’m sorry! Humahanga lang ako sa’yo pero hindi ikaw ang mahal ko.” Nakagat niya ang kanyang mga labi.  Matatanggap ba niya ang sinabi nito sa kanya? “Dahil ang mahal ko ay si Zaira,” dugtong nito na siyang nagpa-iyak sa kanya.

I can dance, I can fly
And touch the rainbow in the sky
I can be your good friend
I can love you until the end

Hinawakan niya ang magkabilang pisngi nito saka hinipan niya ang mga mata nito. Ginamit niya ang kanyang kapangyarihan para makilala siya ng binata.

“Z-zaira? Ikaw?” laking gulat nito nang makilala siya ng binata. “Ikaw nga,” dugtong nito sabay yakap sa kanya.

Naglapat ang kanilang mga katawan. Pakiramdam niya napapaso ang kanyang katawan sa init ng katawan nito.

“Mahal na mahal kita,” aniya habang tinatanggap ang mainit nitong yakap. Ilang saglit pa, humarap ito sa kanya hanggang sa magtama ang kanilang mga paningin.

Hinila siya nito hanggang sa mapahiga sila sa ulap. Ginamit niya ang kanyang kapangyarihan para huwag mahulog sa kalangitan. Tila nakisama naman ang mga ulap sa eksena na kanilang ginagawa.

Gumapang ang kanyang kanang kamay sa matipuno nitong dibdib. Bumaba iyon hanggang makapa niya ang six pack abs ng binata.

What took you so long to make me see
How lucky I am cause I am free
Free to do the things I wanna do
What took you so long to make me feel
How could it be look so real
What took you so long to let me know

Mainit ang labi ni Andrew nang dumampi iyon sa kanyang mga labi. Halos magbara ang kanyang lalamunan. Hindi niya alam kung paano gagantihan ang lalaki. Pumikit na lamang siya saka naghintay sa susunod na hakbang nito.

Nahihiya ang kanyang dila. Natatakot na baka mahuli ng mapaglarong dila ng lalaki. Kinakabahan siya sa dahilang hindi niya alam. Kumapit siya sa likuran nito hanggang unti-unting bumabaon ang kanyang mga kuko sa malapad nitong likuran.

Ganito pala kasarap ang magmahal?

Halos maubusan siya nang hininga nang maghiwalay ang kanilang mga labi. Bigla namang kumulog ang kalangitan na tila nagalit sa kanilang ginawa.

“Afraid!” Bigla siyang napasubsob sa matipunong dibdib ng binata. Nakagat niya ang dede nito hanggang sa ma-focus ang kanyang mga labi sa dibdib nito.

“Hay, kung maka-dede wagas!” wika ni Master Xehan habang nanonood sa youtube. “Ito na ang last day mo Super Zaira kaya mag-enjoy ka na. Bukas paggising mo magiging isang panaginip na lamang ang lahat. Huwag kang mag alala dahil darating ang tamang panahon para bumalik ka sa pagiging super hero mo. Gusto ko lang na maging normal ang buhay mo habang di pa bumabalik ang kampon ng mga bruhilda.”

Muling bumalik ang mga labi ni Andrew sa kanyang mga labi. At sa pagkakataong ito ay gumanti siya ng halik. Lips to Lips na siyang bumuhay sa katawang lupa niya. Ibinuhos niya ang kanyang lakas para ipalasap sa binata ang sarap ng kanyang pagmamahal.

Gumapang ang kanyang mga kamay sa dibdib ng binata. Tumigil sa matipuno nitong tiyan hanggang  sa bumaba nang bumaba hanggang masaklot niya ang ___

“Zairaaa! Magbate ka na ng itlog para makakain ka na.” Malakas na boses ang nagpabangon sa ating bida. Iniunat niya ang kanyang mga kamay saka tumingin sa alarm clock niya.

Maaga na pala!

Paano haharapin ng ating bida ang bagong kabanata ng kanyang buhay? Paano kung siya lamang ang nakalimot? Paano kung nakikilala pa rin siya ni Gwapito na siya si Super Zaira? Magmukha kayang baliw ang binata sa paningin niya?

Abangan ang nalalapit na wakas!

Jondmur's

Super Zaira, and theMagical Penguin